Początkowe objawy stwardnienia rozsianego pojawiają się zazwyczaj nieoczekiwanie między 20. i 40. rokiem życia. Potrafi to być widzenie zamazane lub dwoiste, i czasem strata wzroku w pojedynczym oku lub w obu. Sporadycznie pojawia się zmęczenie oraz paraliż kończyn, ubytek kompatybilności ruchów, drętwienie, zakłócenia poczucia. Momentem występują też zawroty głowy, zakłócenia harmonii, niejasna mowa.Stwardnienie rozsiane czyni, iż własny aparat immunologiczny ustroju rozpoczyna rujnować powłoki komórek nerwowych jak kwas izolacje przewodów elektrycznych. Bez osłony nerwy narażone są na spięcia i powstrzymanie przewodzenia. W miejscu osłabienia włókien czułych w mózgu powstają szramy, czyli stwardnienia – stąd nazwa choroby – stwardnienie rozsiane. W Polsce na SM cierpi około 40 tys. osób. U prawie jednej trzeciej chorych stwardnienie rozsiane ma lekki przebieg i choćby po 15 latach zachowują oni całkowitą wydajność. Jednak u kilkunastu procent pacjentów dolegliwość ma poważny przebieg a już po 3 latach skazuje ich na wózek inwalidzki. Dzięki leczeniu oraz terapii można zwolnić progres SM. Niestety, w Polsce wskutek niedostatku należytego leczenia, jakość życia pacjentów należy do najgorszych w Europie.