Kiszonka to rodzaj siana, który jest używany jako pasza dla zwierząt gospodarskich. Termin kiszonka odnosi się również do metody owijania bel siana folią z tworzywa sztucznego i sznurkiem, aby zapobiec zamoczeniu lub spleśnieniu siana oraz aby utrzymać bele na miejscu podczas transportu. Kiszonka występuje w różnych rozmiarach, w zależności od wielkości beli. Można go owinąć w folię lub sznurek lub związać drutem lub liną.

Folie do kiszonki są zwykle wykonane z folii polietylenowej, która jest odporna na wodę, światło słoneczne i inne czynniki środowiskowe.

Kolory folii na sianokiszonkę

Najczęściej kupowana folia na sianokiszonkę jest biała. Dostępne są również folie w kolorach:

- akwamaryn,
- jasnozielony,
- ciemnozielony,
- czarny.

Kolor folii odgrywa ważną rolę w ochronie i stymulacji procesu fermentacji.

Kolor folii ma odbijać promienie słoneczne lub pochłaniać je w celu pobudzenia odpowiedniej temperatury procesów fermentacji w sianokiszonce owijanej. Folia biała ma największą zdolność odbijania promieniowania UV. Folie kolorowe oprócz ochrony przed promieniowaniem mają lepszą przyczepność. Różne kolory folii dla każdego pokosu ułatwiają również segregację paszy bez konieczności datowania bel. Przy zbiorze pierwszego pokosu zaleca się stosowanie folii jasnozielonej, drugiego - białego, trzeciego - ciemnozielonego lub czarnego, a czwartego - czarnego.

Ile powinno być warstw w procesie owijania balotów folią

Bele zapewniają przede wszystkim wysoką jakość paszy oraz wygodny proces karmienia. Na rynku dostępnych jest wiele folii do sianokiszonki w różnych cenach i rodzajach, np.

- trzywarstwowe,
- pięciowarstwowe,
- o szerokości 50 czy 75 cm,
- sprawdź folię z ekstremalną barierą tlenową marki BÖCK

Więcej informacji o produktach marki BÖCK i innych takich jak TUCHEL czy BVL na stronie: https://agrotech-junoszyn.pl/

Należy pamiętać, że nieudana sianokiszonka to nie zawsze wina folii, ale również sposobu owijania. Podczas owijania musi być świeżo rozciągnięta folia, ponieważ dzięki temu bele są ciasne i stwarzają idealne warunki do procesu zakiszania. Folię należy naciągnąć tak, aby jej szerokość zmniejszyła się o około 20%. Zaleca się sprawdzenie napięcia po każdorazowej zmianie marki folii.

Decydując się na podwójną warstwę folii zakładka folii powinna wynosić 50% jej szerokości, co zapewnia 4 równomiernie nałożone warstwy folii. W przypadku robienia sianokiszonki z lucerny belę należy owinąć co najmniej trzykrotnie czyli da to sześć warstw folii.

Żeby nawinąć na balot jedną warstwę folii o szerokości 50 cm na bele wymaga 11-12 obrotów owijarki. Przy dwukrotnym owinięciu beli należy użyć 22-24 obroty owijarki. Natomiast w przypadku, gdy zielonka jest mocno podsuszona, zaleca się stosowanie większej liczby obrotów, dając 6-8 warstw folii.

Upadek balotów z owijarki

W trakcie owijania bel należy zwrócić uwagę na to, aby spadły one z owijarki na ziemię. W tym momencie mechaniczna powłoka folii może zostać uszkodzona, a balot z powodu uszkodzenia folii może się rozszczelnić. Ze względów prewencyjnych grunt, na który bele będą spadać, musi być starannie przygotowany. Konieczne jest oczyszczenie ziemi z ostrych przedmiotów, kamieni, bo nawet sterczące ostre źdźbła trawy stanowią zagrożenie.

Transport balotów

Po nawinięciu beli należy ją przetransportować na miejsce trwałego złożenia. Świeży naciąg folii beli ma wysoką elastyczność, która z czasem maleje. Transport beli po pewnym czasie może doprowadzić do wycieku i nawinięta folia sianokiszonkarska nie będzie dobrze przylegać do całej powierzchni balotu, gdyż straci część właściwości klejących. Transportując świeży balot natychmiast zmniejsza się ryzyko uszkodzenia mechanicznego.