Młodzież z Technikum w Nowej Wsi poznaje tradycje oręża polskiego

Gdybym miał przynajmniej dziesięć tysięcy takich żołnierzy, to nie tylko Turcję, ale cały świat spodziewałbym się łatwo podbić – tak o polskiej husarii wyraził się król Szwecji, Karol X Gustaw. Uzbrojenie tej formacji mogli obejrzeć uczniowie klasy czwartej Technikum Ogrodniczego i drugiej Technikum Usług Fryzjerskich, którzy 16 marca 2022 r. odwiedzili Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie wraz z nauczycielami: p. Elżbietą Kapustą i p. Małgorzatą Bosak.

Wyjazd był doskonałym uzupełnieniem wątku tematycznego "Wojna i wojskowość", realizowanego w ramach nauczanego przedmiotu: historia i społeczeństwo, a także uczczeniem 80. rocznicy powstania Armii Krajowej.

W budynku głównym Muzeum młodzież poznała ekspozycję stałą, która ukazuje historię wojskowości polskiej od powstania państwa w X wieku do zakończenia II wojny światowej w 1945 roku. W porządku chronologicznym przestawiony został rozwój polskiej techniki wojennej i uzbrojenie charakterystyczne dla poszczególnych epok i rodzajów wojsk.

W salach poświęconych poszczególnym epokom historycznym, od średniowiecza po XX wiek, zgromadzono: broń palną, broń białą, umundurowanie i oporządzenie, weksylia, falerystykę, uzbrojenie ochronne oraz broń drzewcową, obuchową i miotającą; sprzęt wojskowy (kwatermistrzowski, saperski, łączności, medyczny).

Uwagę uczniów zwrócił obejmujący około 9 tys. zabytków zbiór broni palnej (broń palna ręczna długa i krótka, broń ciężka – karabiny maszynowe, granatniki oraz broń artyleryjska). Ekspozycja pochodzi z całego okresu rozwoju broni palnej, począwszy od nielicznych, najwcześniejszych okazów z początku XV wieku (hakownice, bombardy) przez szesnasto- i siedemnastowieczne rusznice, arkebuzy, muszkiety i pistolety, po regulaminową broń skałkową, kapiszonową i iglicową z XVIII, XIX i XX wieku.

Interesującą i oryginalną okazała się kolekcja broni siecznej, obejmująca około 7 tys. zabytków, począwszy od nielicznych okazów antycznych przez archeologiczne miecze z pierwszych wieków istnienia państwa polskiego, po europejską broń czasów nowożytnych - rapiery, szpady, szable, pałasze, sztylety, bagnety od XVI do XX stulecia. Liczebnością wyróżniała się kolekcja broni orientalnej: szabel perskich, tureckich, indyjskich i mieczy japońskich.

Zwiedzający podziwiali kolekcję mundurów i części mundurowych polskich, począwszy od nielicznych z II połowy XVIII wieku przez reprezentatywne zespoły z czasów Księstwa Warszawskiego, Królestwa Kongresowego i Powstania Listopadowego. W zbiorach znalazły się także mundury różnych formacji zbrojnych i rodzajów wojsk z okresu I i II wojny światowej, II Rzeczypospolitej i drugiej połowy XX wieku. Kolekcję umundurowania dopełniły części mundurowe: orły i kokardy na czapki, naramienniki, czapki, pasy i klamry do pasów; także zespół oporządzenia żołnierskiego: manierki, menażki, niezbędniki, tornistry, plecaki, chlebaki, torby oficerskie i mapniki.

Uczniowie byli pod wrażeniem oglądanych, zarówno w budynku głównym Muzeum, jak i parku plenerowym, eksponatów (samolotów, czołgów, wozów bojowych), gdyż po raz pierwszy mogli zobaczyć autentyczne to, co znali z podręczników historii i z filmów.

Różnorodność przedstawionych zabytków - broni i uzbrojenia, mundurów, sztandarów, odznak, orderów i odznaczeń, archiwaliów – pozwoliła na wszechstronne poznanie tradycji oręża polskiego, a bogata ikonografia zilustrowała najważniejsze bitwy naszych dziejów.

Po tak pasjonującej lekcji historii, przyszedł czas na relaks: obejrzenie występu artystów teatru Studio Buffo w musicalu Metro.

Małgorzata Bosak