Pielgrzymi na ziemi grójeckiej

Od ponad trzystu lat jest pielgrzymi podążający z Warszawy na Jasną Górę przemierzają ziemię grójecką. Przed laty do Grójca przybywała całą pielgrzymka warszawska, obecnie 7 sierpnia przybywają uczestnicy Warszawskiej Pieszej Pielgrzymki Akademickiej Grup "17 ", która w tym roku ma hasło „Ubodzy w duchu".

Wśród pątników są ks. Adam Żukowski – pochodzący z parafii Lewiczyn i Ks. Piotr Maciejak z Lesznowoli, którzy przyjęli święcenia kapłańskie pod koniec maja. Spotkać można również Ukraińców, którzy pielgrzymują w intencji pokoju w swojej ojczyźnie. Swoją obecność manifestowali flagą narodową – niebiesko-żółtą. Najbardziej rozśpiewana była grupa czerwono-żółto-zielona, a najgłośniejsza grupa Karan, której uczestnicy bardzo pozdrawiali mieszkańców okrzykami. Gdyby nie treści i emblematy religijne można byłoby sądzić, że mamy tu kibiców świętujących zwycięstwo swojej drużyny.

Pielgrzymi zatrzymują się na odpoczynek w Lesznowoli k/Grójca. Miejscem postoju jest plac przy kościele, teren Domu Pomocy Społecznej i Szkoły Podstawowej. Kolejnymi miejscami przerwy są Grójec i Lewiczyn. W Sanktuarium sprawowana jest msza święta. Na parkingu przy Sanktuarium co roku parafianie z Lewiczyna przygotowują posiłek. Również na trasie przemarszu nie brakuje mieszkańców, którzy pozdrawiają pielgrzymów, częstują owocami i napojami, a nierzadko proszą o modlitwę.

Pielgrzymowanie z Warszawy na Jasną Górę zapoczątkował o. Innocenty Pokorski w 1711 r. Wtedy to Bractwo Jezusa Pięciorańskiego przy kościele św. Ducha w Warszawie poprowadziło pielgrzymkę w intencji ocalenia przed epidemią. W czasie zaborów pielgrzymki stały się manifestacją religijno - patriotyczną. Pątnicy wchodzili na Jasną Górę z rozwiniętymi sztandarami i pieśniami narodowymi na ustach. W 1863 r. żarliwie modlili się o wolność. Po powstaniu styczniowym nasiliły się represje. Duchowieństwu zabroniono udziału w pielgrzymce.

Według relacji Stanisława Żaboklickiego pielgrzymki nie ustawały w okresie okupacji. Istotnych danych na temat historii pielgrzymki dostarczył kronikarz jasnogórski o. Melchior Królik. Stwierdził on istnienie ciągłości pielgrzymowania.

W 1967 r. do ks. Tadeusza Uszyńskiego z kościoła św. Anny zgłosiła się grupa studentów z prośbą o duszpasterza, który mógłby wspierać ich duchowo w czasie pielgrzymki. Tak powstała grupa środowiskowa młodzieży akademickiej. Do istniejących 16 grup, została dołączona grupa 17. Pielgrzymowało w niej 400 osób. Była to jedyna grupa w Polsce skupiająca młodzież studiującą.

Po latach, ze względu na dużą liczbę pątników pielgrzymkę podzielono na kilka mniejszych. Tak powstała pielgrzymka grup 17-tek, którą co roku gości ziemia grójecka.

Marcin Grzędowski